Sana hep yanındaki yörendeki insanlar gibi olmayı mutluluk sandırttılar. Bir eş, bir iş, bir bebe. Statü, şöhret, para. Saygınlık, herkesin el üstünde tuttuğu insan olmak, herkesi geçmek. Hep bunlara erişmeye çalıştın. Ve bunları elde edince de mutlu olduğunu sandın. Sen de haklısın; yanındaki yörendeki herkesin bunlara sahip olarak mutlu olduğunu görüyorsun. Sadece kendi çıkarı için yaşadı ve mutlu oldu. İş arkadaşını başarısı için ezdi ve mutlu oldu. Ülkenin, dünyanın, yeni neslin geleceğini değil de, çocuğunun geleceğini düşündü ve mutlu oldu. Herkes böyle yapıyor, herkes gibi yapmayanlar delidir ya. Ama ya herkes yanılmışsa? İşte o zaman onlarla beraber sahte bir mutluluğun ardından gidiyorsun demektir. Peki; sahte mutluluğu nasıl anlayacaksın? Çok kolay; huzursuzluk ve bir arpa yol kat edememe.

Mehmet Çağan,  Mutluluğun Arsız Yüzü