İnsan kaybedince ölmüyor, yaşama heyecanı bitince ölüyor.

 Mustafa Becit

Sorrow- Theodor Severin Kittelsen,1912

Biliyorum senin için yanıyor. Onlarla aynı dili konuşmadığın bir kalabalığın ortasında, acizliğinden muztarib, gittikçe içine kapanıyorsun. Her şeyden uzaklaşıyorsun.

Nazan Bekiroğlu

İyi insanlar kendilerini hep yorgun hissederler.


Güray Süngü

John Haag

Nazan Bekiroğlu

Dilese de oluvermemişlerden, ruhu defalarca yanan, derisi diri diri soyulan, her defasında bir daha yansın diye bir daha yenilenlerindenim. "Hiç yara almam," sanırken aldığım yaralardan tanınırım belki. Yürümeye mecali kalmamış da iki koluna girip sürüklenen hastalar kafilesine kaydedilmiş olmalı adım..

Sıradan insan hayatının mutluluğunu kendi dışındaki şeylere, mala mülke, şana şöhrete, kadın ve çocuklara, dostlara, cemiyete ve benzerine bağlar, dolayısıyla bunları kaybettiği yahut hayal kırıklığına uğratıcı bulduğu zaman, mutluluğunun temeli çöker. Bir başka deyişle onun çekim merkezi kendi dışındadır; her heves ve arzuya bağlı olarak bu mütemadiyen yerini değiştirir.

Arthur Schopenhauer

Düşman, elinde kılıcıyla karşında duran değildir. Arkasına hançeri saklayıp, yanında durandır...

Paulo Coelho

Basit bir insan gibi düşünüyorsun. Bunun için seni suçlamayacağım.Güç deyince aklına sadece şiddet geliyor. Ama güç, istediğin şeye ulaşmanı sağlayan bir yetenektir. Ve diyarlardaki en büyük güç masumiyettir.

Barış Müstecaplıoğlu

Charles Baudelaire

Yersiz bir eleştiri üzücü bir kazaya benzer; tıpkı insanın kendisine dönen veya en azından yaydan fırladığı sırada elini sıyırarak giden bir ok ya da sektiğinde öldürebilecek bir mermi gibi.

 Bir seçeneğin yoktur, bunun senin hatan olduğunu, sevilemez biri olduğunu zannedersin. Bu duygu, bir hapishane haline gelene kadar etrafında dolanır ve sen kendini, içeri girmek isteyen herkesin yüzüne kapılar kapatıp, duvarlar örerken bulursun.

Biraz süründüm.
Dedim ki, bugün de bitti gündüzüm.


Edip Cansever

Dünyanın yarısı söyleyecek birşeyi olan ama söyleyemeyen, öteki yarısı da söyleyecek birşeyi olmayan ama durmadan konuşan insanlardan oluşur.

Robert Frost

Hayata karşı ilk küskünlüğümüz; Yanımızda sandığımız kişileri, karşımızda görmemizle başlar.

Anton Çehov

Ariadne’nin İpi

Hakikatin izlerini bulmayı isteyenlerin, eğer ellerinde “Ariadne’nin İpi” olmazsa, kendilerini karmaşık ve sonu gelmez bir labirentin içinde bulacaklarını ve güçlü fırtınalara yenileceklerini söylerler. “Ariadne’nin İpi”, Yunan mitolojisinin en gizemli sembolizmasını oluşturan ve batı Simyacılığı ile Kabbalah içindeki eğitimin ayrılmaz bir öğesi olmuştur. Ariadne, Kral Minos’un (Tanrısal bellek) kızıdır. Kutsal taşı (simyacıların felsefe taşını)bulmak için bir mağaraya girer; orada Labirentus canavarını ve zorlu sınavları geçmesi ve taşı bulduktan sonra yeniden oradan çıkması gerekmektedir. Bunun için yanına bir yumak ip alır ve mağaraya girdikten sonra ipi geçtiği yerlerde açarak ilerler. Sonunda aynı ipi gerisin geriye toplayarak çıkar. Mistik Kabbalistlere göre bu ip her şeyin özünde bulunan ve Yaşam Ağacı’ndan oluşan sarmal özdür. Bu sarmal harfler ve onlara

denk düşen sayıların eşleşmelerinden oluşan evrendir. İbrani Rabbilerine göre harfler aynı zamanda gök kürede bulunan yıldızları ve onların oluşturduğu takımadaları sembolize ederler ve her harf aynı zamanda bir sayı değerine sahip olduğundan, evren adeta yıldızlardan oluşan bir kitap gibidir. Kabbalistler bu sayı değerlerini ve harfleri Yaşam Ağacı modeli temelindeçözümlerler. Zohara göre, “Kutsal Mühür” budur. Her

şeyin özüne basılan bu içsel yazıdır

Minima Moralia

Mutlu olup olmadığımızı rüzgârın sesinden anlayabiliriz. Mutsuz insana evinin korunaksızlığını anımsatır bu ses, onu kuş uykularından, huzursuz düşlerinden uyandırarak. Mutlu adam içinse korunmuşluğunun şarkısıdır: Öfkeli uğultusunda, artık ona karşı etkisiz olduğunu itiraf eden fısıltıyı da işitir.

Theodor W. Adorno